Με τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ να έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας, στην κυβέρνηση ψάχνουν τρόπο να περιορίσουν στοιχειωδώς τη ζημιά. Πώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει χάσει τη δυνατότητα να αλλάζει την ατζέντα.
Βαθαίνει η κρίση στην οποία, όλο και περισσότερο, βυθίζεται η κυβέρνηση, η οποία αναζητά εναγωνίως τον τρόπο να καταφέρει ένα στοιχειώδες damage control και να περιορίσει τη ζημιά που -ούτως ή άλλως- έχει υποστεί ήδη και που αυτή τη στιγμή φαίνεται πολύ δύσκολα διαχειρίσιμη.
Το προσπάθησε μέσω της παραίτησης Βορίδη (ο οποίος βέβαια εμφανίστηκε να επιλέγει να φύγει μόνος του από την κυβέρνηση) και των παραιτήσεων των τριών υφυπουργών. Αλλά βέβαια οι αποκαλύψεις των διαλόγων για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας, όχι μόνο επισκίασαν πλήρως την όποια κυβερνητική προσπάθεια εκτόνωσης της κατάστασης μέσω των παραιτήσεων, αλλά πλέον καλλιεργούν και την αίσθηση ότι οι παραιτήσεις αυτές έγιναν ακριβώς για να προλάβουν τη χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων.
Χιονοστιβάδα αποκαλύψεων
Και μόνο τα ονόματα σημαντικών υπουργών που αναφέρονται στα ντοκουμέντα των συνομιλιών της δικογραφίας, ή διάλογοι, όπως εκείνος που δείχνει προσπάθεια παρέμβασης με εμπλοκή Βορίδη και Φλωρίδη για να «φαγωθεί» η Ευρωπαία Εισαγγελέας που τρέχει την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, φέρνουν το μέγαρο Μαξίμου κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο.
Και όσο και αν δεν γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή τον βαθμό εμπλοκής κάθε προσώπου που αναφέρεται στη δικογραφία, το σκάνδαλο πλέον έρχεται να εγκατασταθεί στο Μαξίμου. Αφού δεν είναι μια υπόθεση που αφορά μόνο μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά την ίδια την κυβέρνηση.
Αλλαγή ατζέντας
Η αλήθεια είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης εδώ και πολύ καιρό έχει χάσει τη δυνατότητα να αλλάζει την ατζέντα της επικαιρότητας και να τη μετατοπίζει εκεί που ο ίδιος επιθυμεί, προκειμένου να αποφεύγει κακοτοπιές και να σκεπάζει τα κυβερνητικά κακώς κείμενα.
Το προσπάθησε πολύ μετά τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια για την υπόθεση των Τεμπών. Με αλλεπάλληλες κινήσεις επιχείρησε να μεταθέσει την ατζέντα σε άλλα ζητήματα, όπως αυτά της καθημερινότητας των πολιτών που και πάλι προκαλούν φθορά στην κυβέρνηση, όμως το Μαξίμου τα θεωρεί πιο διαχειρίσιμα. Δεν του βγήκε.
Τα Τέμπη ήταν ο καταλύτης γι’ αυτήν την απώλεια, από την πλευρά του πρωθυπουργού, της δυνατότητας να αλλάζει την ατζέντα. Και λειτούργησαν ως υποδοχέας συσσώρευσης της δυσαρέσκειας που αισθάνονται οι πολίτες για πολλά και διαφορετικά ζητήματα.
Δυσαρέσκεια
Μια δυσαρέσκεια που αποτυπώνεται διογκούμενη στα δημοσκοπικά ευρήματα, στα οποία καταγράφεται να φθίνει εκ νέου η δυναμική της ΝΔ. Και βέβαια σε αυτό το υπόβαθρο έρχονται και επικάθονται απανωτά σκάνδαλα, όπως αυτό της «Ομάδας Αλήθειας».
Το σκάνδαλο δηλαδή της μισθοδοσίας του προπαγανδιστικού μηχανισμού της ΝΔ από την ιδιωτική εταιρεία Blue Skies, που αναλάμβανε και κρατικά έργα.
Πλέον έρχεται να προστεθεί και το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, από το οποίο φαίνεται, μέχρι στιγμής, να έχει αποκαλυφθεί μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Και το σάστισμα που έφεραν στο Μαξίμου οι αποκαλύψεις αυτές, φαίνεται και από την κυβερνητική διαρροή που υπήρξε το βράδυ της Πέμπτης ότι έρχεται άμεσα ανασχηματισμός σε μια προσπάθεια διαχείρισης της κυβερνητικής κρίσης.
Ως γνωστόν την επομένη υπήρξαν μόνο παραιτήσεις χωρίς ανασχηματισμό. Oι αντικαταστάσεις άργησαν μια μέρα.
Ανασχηματισμοί
Αλλά βέβαια οι ανασχηματισμοί ποτέ δεν λειτούργησαν για τον Κυρ. Μητσοτάκη ως ένας επιτυχημένος τρόπος για damage control. Κατά κανόνα πρόκειται για ανακυκλώσεις προσώπων στο κυβερνητικό σχήμα που δίνουν την αίσθηση «μουσικών καρεκλών» και δημιουργούν κάθε φορά πολύ περισσότερους δυσαρεστημένους μέσα στο κυβερνών κόμμα, απ’ όσους -λίγους- ικανοποιούν.
Με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τον τελευταίο ανασχηματισμό, που πραγματοποιήθηκε με στόχευση την κυβερνητική επανεκκίνηση, λόγω των εξαιρετικά σοβαρών πληγμάτων στην κυβέρνηση από την υπόθεση των Τεμπών, αλλά τελικά κατέληξε να γυρίζει μπούμερανγκ στο μέγαρο Μαξίμου.
Με το «καλημέρα» σημαδεύτηκε από την παραίτηση του Αρίστου Δοξιάδη από τη θέση του υφυπουργού Ερευνας και Καινοτομίας του υπουργείου Ανάπτυξης, ενώ έκτοτε σφοδρή κριτική εξακολουθεί να δέχεται η κυβέρνηση από την αντιπολίτευση για τις δηλώσεις νέου -τότε- υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Νίκου Τσάφου σε σχέση με το Κυπριακό.
Προανακριτική
Αλλά εκτός από τα πρόσωπα που θα επιλέξει ο Κυρ. Μητσοτάκης να μπουν τώρα στο κυβερνητικό σχήμα προκειμένου να αντικαταστήσουν τους παραιτηθέντες, η δύσκολη απόφαση που καλείται να πάρει ο πρωθυπουργός αφορά το αν θα πει ναι σε σύσταση προανακριτικής επιτροπής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Μια απόφαση που μπορεί να δείξει και τι είδους «ανταλλάγματα» συνοδεύουν την παραίτηση του κ. Βορίδη, ο οποίος έχει εμφανιστεί να στέλνει τελεσίγραφο στο Μαξίμου ότι δεν θέλει με τίποτα προανακριτικές επιτροπές.
Κερδίζουν χρόνο
Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση αποφεύγει να ξεκαθαρίσει τι στάση θα κρατήσει. Περιορίζεται απλώς να πει ότι θέλει πρώτα να μελετήσει τα στοιχεία της δικογραφίας, προκειμένου να δει αν αυτά περιγράφουν «κάτι το οποίο έχει μια ποινική απαξία» και μετά να τοποθετηθεί.
Βέβαια για τις περιπτώσεις των Χρ. Τριαντόπουλου και Κ. Αχ. Καραμανλή η κυβέρνηση επέμενε ότι δεν προκύπτει τίποτα μεμπτό από τις δικογραφίες και παρ’ όλα αυτά συναίνεσε (ή έστειλε η ίδια) σε προανακριτική, ώστε να αποφανθεί ο «φυσικός δικαστής», με το επιχείρημα να μην υπάρξουν σκιές, ή να μην έχουν διαφορετική μεταχείριση οι πρώην υπουργοί από τους απλούς πολίτες. Τώρα, γεννάται το ερώτημα γιατί χρειάζεται εξονυχιστική μελέτη της δικογραφίας;
Σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η δύσκολη απόφαση που έχει μπροστά του το μέγαρο Μαξίμου, την οποία και πάλι θα επιχειρήσει να πάρει με βάση το τι θα θεωρήσει καλύτερο damage control.
