Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών:Απεργιακή κινητοποίηση για το αντεργατικό νομοσχέδιο

Ξεσηκωμός για να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο που καταργεί το 8ωρο, νομιμοποιεί απλήρωτη εργασία και διώκει τη συνδικαλιστική δράση

ΤΕΤΑΡΤΗ 16/6 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!
11:00, άγαλμα Βενιζέλου ανεξάρτητη, μαζική, από τα κάτω απεργιακή κινητοποίηση.
και 18:30 Λιοντάρια συλλαλητήριο
Όλοι και όλες στους δρόμους!
Το νομοσχέδιο που πάει για ψήφιση στις 16/6, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

• Κατάργηση του οκταώρου και επιβολή 10ωρης εργασίας και εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, (μέσω ατομικών συμβάσεων). Απλήρωτες και φθηνότερες υπερωρίες. Οι επιπλέον ώρες δεν θα αμείβονται αλλά θα μετατρέπονται σε χρωστούμενα ρεπό, ή μειωμένες ώρες εντός 6 μηνών. Οι εργαζόμενοι θα βρισκόμαστε σε συνεχή εκβιασμό. Το νομοσχέδιο δεν κάνει διάκριση εφαρμογής του μέτρου για συμβάσεις ορισμένου ή αορίστου χρόνου. Στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου δεν θα υπάρχει η «αναπλήρωση» των υπερωριών σε περίπτωση απόλυσης. Με απλή απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας μπορεί να επιτραπεί στην επιχείρηση να επιβάλλει ημερήσια απασχόληση έως 13 ώρες(!).

• Αύξηση των νόμιμων υπερωριών σε ετήσια βάση σε 150 ώρες με ταυτόχρονη μείωση, έως 20%, της προσαύξησης στην αξία τους οδηγώντας σε μείωση μισθού. Επιπλέον, με απλή απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας θα επιτρέπεται η υπέρβαση του ανωτάτου ορίου των 150 ωρών.

• Απλοποίηση των απολύσεων για τους εργοδότες καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να καταβάλλουν την προβλεπόμενη αποζημίωση μέχρι και τέσσερις μήνες αργότερα. Το διευθυντικό δικαίωμα της απόλυσης δεν θα αναιρείται πλέον ούτε από τα δικαστήρια; καθώς καταργείται ουσιαστικά η δυνατότητα νομικής διεκδίκησης της επαναπρόσληψης με καταβολή μικρής επιπλέον αποζημίωσης, δίνοντας στο κεφάλαιο πλήρη ασυλία για τις απολύσεις όποιου αντιδράσει.
• Υπονόμευση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και αντίστοιχα προώθηση των ατομικών συμφωνητικών, των ΔΠΥ, που θα φέρουν περαιτέρω μείωση μισθών.

• Το καθεστώς αργίας της Κυριακής δέχεται ένα ακόμα σκληρό χτύπημα, καθώς προστίθενται 31 νέοι κλάδοι.
• Μονιμοποίηση και επέκταση της τηλεεργασίας χωρίς εργατικά δικαιώματα που αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας και σβήνει τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου. Παράλληλα οι υποτιθέμενες υποχρεώσεις του εργοδότη θα μπορούν εύκολα να παρακαμφθούν εάν υπάρχει «συμφωνία» εργοδότη-εργαζόμενου.

• Κατάργηση του ΣΕΠΕ (επιθεώρηση εργασίας), με περαιτέρω υποβάθμισή του και μετατροπή του σε «Ανεξάρτητη Αρχή», ώστε καμιά κυβέρνηση να μην αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη αφήνοντας την εργοδοτική ασυδοσία να ξεσαλώσει σε χώρους δουλειάς, την ώρα που τα εργατικά «ατυχήματα» αυξάνονται. Η συμμετοχή προφανώς των σωματείων στον ελεγκτικό μηχανισμό πλέον καταργείται.

• Νέο χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία και στην συνδικαλιστική δράση, διάλυση σωματείων διάλυση ουσιαστικά τον πυρήνα προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων. Δικαίωμα άσκησης συνδικαλιστικού δικαιώματος (υπογραφή ΣΣΕ, απεργία) θα έχουν μόνο τα σωματεία που θα δεχθούν να φακελώσουν ηλεκτρονικά τα μέλη τους. Ποινικοποιείται η απεργιακή περιφρούρηση, αυξάνεται το προσωπικό ασφαλείας σε ποσοστό που πρακτικά ακυρώνει την απεργία.

Ταυτόχρονα επιβάλλεται στα σωματεία η εφαρμογή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, καθιστώντας τη διαβλητή από το κράτος και την εργοδοσία. Για την προκήρυξη απεργίας αλλά και ολιγόωρων στάσεων εργασίας, απαιτείται προειδοποίηση του εργοδότη ή της συνδικαλιστικής του οργάνωσης τουλάχιστον 24 ώρες πριν από την πραγματοποίησή της εγγράφως με δικαστικό επιμελητή (με το ανάλογο κόστος). Υποχρεώνονται επίσης όσες συνδικαλιστικές οργανώσεις κηρύσσουν απεργία στο ευρύτερο δημόσιο, να υποβάλουν στον ΟΜΕΔ αίτηση διεξαγωγής «δημοσίου διαλόγου» για τα αιτήματα της απεργίας, όσο διαρκεί ο «δημόσιος διάλογος», αναστέλλεται το απεργιακό δικαίωμα!

Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη που επιχειρεί να επιβάλλει η κυβέρνηση της ΝΔ αποτελεί την επιτομή ενός ολόκληρου προγράμματος αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων του κεφαλαίου, μια ιστορική πρόκληση για τον κόσμο της εργασίας. Η αντεργατική σφοδρότητα του νόμου είναι πρωτοφανής, επιχειρείται η πλήρης προσαρμογή όλων των πλευρών της ζωής μας στην εξυπηρέτηση των κερδών του κεφαλαίου, απογειώνεται η εκμετάλλευση του εργαζόμενου, τσακίζονται τα σωματεία και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες αφήνοντας έτσι τον εργαζόμενο έρμαιο απέναντι στην εργοδοσία. Μετατρέπεται η ήδη παγιωμένη σε πολλούς κλάδους αυθαιρεσία σε νομιμότητα με τυπικούς όρους πλέον, δίνοντας πάτημα στην εργοδοσία για ακόμα μεγαλύτερες αυθαιρεσίες στο μέλλον. Η ανεργία θα αυξηθεί καθώς οι εργοδότες δεν θα χρειάζονται να κάνουν προσλήψεις αφού θα μπορούν να επεκτείνουν το ωράριο των ήδη εργαζόμενων. Ο μισθός και οι αμοιβές θα συμπιεστούν, καθώς φτηναίνουν ή καταργούνται οι αμοιβές στις υπερωρίες. Η κοινωνική ζωή διαλύεται από την επέκταση του ωραρίου.

Πυξίδα των αντεργατικών μέτρων είναι οι πολιτικές κατευθύνσεις της Ε.Ε. και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής της. Γι αυτό η ψήφισή του είναι προαπαιτούμενο για το «Ταμείο Ανάκαμψης». Τα αντεργατικά αυτά μέτρα είναι εξάλλου σε συνέχεια και πλήρη συνεκτικότητα με αυτά που είχαν φέρει οι μνημονιακές πολιτικές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ).

Σε μια εποχή που ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος εργασίας (το πραγματικό μέτρο του πλούτου) για την παραγωγή ενός προϊόντος μειώνεται, οι τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες τεράστιες, ο καπιταλισμός απαιτεί όλο και περισσότερα από τον εργάτη δίνοντάς του όλο και λιγότερα. Απαιτεί να γίνουμε οι σκλάβοι ενός καινούριου εργασιακού μεσαίωνα, στο όνομα μάλιστα του εκσυγχρονισμού και της προόδου!

Καμιά αναμονή – Ταξική ενότητα και αγώνας για την ανατροπή της επίθεσης

Το νομοσχέδιο είναι αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους. Απαιτείται λαϊκός, πανεργατικός ξεσηκωμός για να μην περάσει αυτό το νομοθετικό τερατούργημα. Η ΓΣΕΕ είναι των εργοδοτών και κρατάει σε ομηρία τους εργαζόμενους, βρίσκεται σε διάλογο με την κυβέρνηση και προβάλλει τα «θετικά» του αντεργατικού νομοσχεδίου, υπονόμευσε και ακύρωσε στην πράξη (μαζί με την επαίσχυντη αναδίπλωση της ΑΔΕΔΥ) την προκηρυγμένη προειδοποιητική απεργία στις 3/6, πιστή στα καθήκοντα της ως 5η φάλαγγα, φροντίζοντας με κάθε τρόπο για τα συμφέροντα του ΣΕΒ. Είναι ξεκάθαρο ότι για την παραμικρή διεκδίκηση χρειάζεται η ενιαία και από τα κάτω δράση σωματείων και εργαζομένων όλων των κλάδων.

Ο συντονισμός σωματείων και εργαζομένων, κόντρα στις λογικές συναίνεσης, αποτελεί προϋπόθεση για να μπορούν οι αγώνες να είναι νικηφόροι στο σήμερα. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα με πυρήνα τον από τα κάτω και οριζόντιο συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, εργατικών συλλογικοτήτων, επιτροπών αγώνα και κάθε άλλης μορφής οργάνωσης εργαζομένων που η ίδια η δράση των εργαζόμενων γεννά. Ανεξάρτητο από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, ενάντια σε λογικές συντεχνιασμού, που θα χτίζεται στη βάση των κοινών ταξικών συμφερόντων των εργαζομένων και θα βρίσκεται ενάντια στον κυβερνητικό και υποταγμένο εργοδοτικό συνδικαλισμό, θα ξεπερνάει τα όρια που βάζουν στην πάλη των εργαζομένων και θα πρωτοστατεί σε πραγματικές μάχες ανυπακοής και ανατροπής.

Είναι αναγκαίος ο αγωνιστικός συντονισμός όλων των ταξικών αγωνιστικών σωματείων για να ανατρέψουμε τον νόμο με απεργιακή κλιμάκωση. Να συγκροτηθούν ενωτικά κέντρα αγώνα του μαζικού κινήματος σε όλες τις πόλεις, με όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις που εναντιώνονται στο κυβερνητικό νομοσχέδιο έκτρωμα. Οι πλατείες να μετατραπούν σε χώρους μαζικών, καθημερινών, αγωνιστικών διαδηλώσεων των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας. Με συλλαλητήρια εναντίωσης στο κυβερνητικό νομοσχέδιο έκτρωμα. Με πολύμορφες δράσεις στο κέντρο και σε συνοικίες με στόχο την ενημέρωση, την κινητοποίηση των εργαζομένων.

Με τις ανάγκες μας μπροστά απαιτούμε εδώ και τώρα:
• Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να περάσει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.
• Μείωση του χρόνου εργασίας. 5νθήμερο-7ωρο-35ωρο. Υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Κατάργηση του ΔΠΥ και κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με συμβάσεις αορίστου χρόνου.

• Ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και τα σχολεία.
• Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με τον βασικό μισθό.
• Ενίσχυση του Δημόσιου συστήματος Υγείας. Άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας.
• Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα και την οργάνωση των εργαζομένων. Κατάργηση των απεργοκτόνων νόμων.
• Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας μετά το πέρας της πανδημίας.

• Πλήρη προστασία των εργαζομένων από την παρενόχληση και τη βία.
• Άδειες επιμέλειας και φροντίδας των παιδιών και για τους δύο γονείς με πλήρεις αποδοχές.

Καταγγέλλουμε στο σωματείο μας κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία, κάθε απειλή ή απόπειρα περιορισμού των εργασιακών μας δικαιωμάτων, του δικαιώματος μας να απεργούμε, να αγωνιζόμαστε. Δεν συναινούμε σε καμία απόλυση ή τροποποίηση των όρων εργασίας τους στο ωράριο, στο μισθό, στην άδεια. Παλεύουμε συλλογικά με το σωματείο και τους συναδέλφους μας. Οργανωνόμαστε και γινόμαστε τώρα μέλη στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών.