ΚΚΕ:Ομιλία Δημητρίου Κουτσούμπα για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Τρίτση, σε σύσκεψη για το περιβάλλον, που συμμετείχαν 35 φορείς της Δυτικής Αθήνας και της Δυτικής Αττικής.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία:

Φίλες και Φίλοι

Η Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος είναι μία ακόμα αφορμή για να βγουν συμπεράσματα από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα που ζουν και κατοικούν στην Αττική.
Και το βασικό συμπέρασμα κατά την άποψή μας είναι ότι το «κυνήγι» του κέρδους είναι ασύμβατο με μια ισορροπημένη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον.
Δείτε για παράδειγμα το Πάρκο Τρίτση που βρισκόμαστε σήμερα και το οποίο αποτελεί ανάσα πρασίνου για τους κατοίκους της Δυτικής Αθήνας, συνολικά του Λεκανοπεδίου.
Θα μπορούσε να είναι στολίδι για την περιοχή, εάν υπήρχε επαρκής, σταθερή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, εάν γίνονταν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα για τις ανάγκες λειτουργίας, συντήρησης και φύλαξής του.
Όλα αυτά βέβαια, τα έχουμε αναδείξει και με το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που σταθερά διοργανώνεται στο πάρκο από το 2010.
Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για να ενισχυθεί η πάλη του λαού της Αττικής ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος.
Με πολλούς από εσάς έχουμε ξαναβρεθεί στη μεγάλη κινητοποίηση δεκάδων φορέων στα Άνω Λιόσια, συνέχεια των προηγούμενων, η οποία αποτέλεσε σταθμό στον αγώνα για να κλείσει ο ΧΥΤΑ Φυλής και να υπάρξει διαχείριση των απορριμμάτων σε όφελος του λαού.
Αγώνας που εξελίσσεται όλα αυτά τα χρόνια, έχει βάλει εμπόδια, έχει αποκαλύψει τους τακτικισμούς και τις ανέξοδες υποσχέσεις τότε του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα της ΝΔ.
Αγώνας που αναπτύσσεται, σε κοινή δράση με τους κατοίκους άλλων περιοχών της Αττικής, που επίσης πλήττονται από την πολιτική στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων, όπως είναι το Γραμματικό.
Στη Δυτική Αθήνα και τη Δυτική Αττική αποτυπώνονται με μεγαλύτερη ένταση οι συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής διαχρονικά των κυβερνήσεων.
Με τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, με τα κλειστά μικρομάγαζα, με την υγεία και την ποιότητα ζωής να χαντακώνεται από τη χωματερή στη Φυλή που λειτουργεί για 60 χρόνια, με τις απώλειες λαϊκής περιουσίας, λαϊκών κατοικιών, καλλιεργειών εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων και υποδομών από τις πλημμύρες, με την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να μετρούν ακόμα και νεκρούς.
Πίσω από τις κατά καιρούς κυβερνητικές διακηρύξεις για την προστασία του περιβάλλοντος, κρύβεται ο βασικός στόχος: Να διευρυνθεί ο ζωτικός χώρος του κεφαλαίου για την κερδοφόρα επένδυση των υπερσυσσωρευμένων κερδών του και όχι φυσικά να παρθούν όλα τα μέτρα για προστατευθεί η ζωή του λαού.
Για αυτό σε όλη την Αττική είχαμε και έχουμε μια σειρά περιβαλλοντικά εγκλήματα:
– Στο Μάτι και στη Μάνδρα, με δεκάδες νεκρούς,
– Στην Πειραϊκή για τα κέρδη της COSCO.
– Στο Πέραμα με τα «καζάνια του θανάτου».
-Στο Κερατσίνι με τη βρώμα και τις επικίνδυνες ουσίες από τη λειτουργία της OIL ONE.
– Στο Πάνειο Όρος, οπού προωθείται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών.
-Στις παραλίες που έχουν μετατραπεί σε αυλές ξενοδοχείων, στις απλησίαστες για τους πολλούς, οργανωμένες ακτές.
Ο κατάλογος δυστυχώς είναι μεγάλος! Στον καπιταλισμό, η γη αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα και οι χρήσεις γης καθορίζονται με βάση το κέρδος και όχι τις λαϊκές ανάγκες.
Οι ελεύθεροι χώροι και οι χώροι πρασίνου θεωρούνται πολυτέλεια γιατί δεν φέρνουν χρήμα.
Η αντιλαϊκή πολιτική, πέρα από την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και της υγείας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να έχει και περαιτέρω τραγικές συνέπειες, όπως για παράδειγμα μπορεί να συμβεί στην περίπτωση ενός σεισμού, όπου στην περιοχή μας εδώ δεν υπάρχουν στοιχειώδεις ελεύθεροι χώροι για να συγκεντρωθούν με ασφάλεια οι κάτοικοι.

Φίλες και Φίλοι

Το προηγούμενο διάστημα, η κυβέρνηση της ΝΔ, εν μέσω πανδημίας, προχώρησε στην ψήφιση του νόμου με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας», συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Το νομοσχέδιο συγκέντρωσε την καταδίκη των οργανώσεων και των φορέων που ασχολούνται με την προστασία του περιβάλλοντος.
Παρά τον …ωραίο τίτλο του και παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης, αλλά και των άλλων κομμάτων να μας πείσουν, ότι ενδιαφέρονται ειλικρινώς για το περιβάλλον, όλοι τους στην πράξη προωθούν τις μπίζνες, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στα λαϊκά στρώματα, στο περιβάλλον, στα δάση.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχάνων, ο γνωστός ΣΕΒ, ένα χρόνο νωρίτερα από την ψήφιση του νέου νόμου, σε Δελτίο του, «υποδείκνυε» στην τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -που πρώτη «δίδαξε» τι σημαίνει «fast track» περιβαλλοντική αδειοδότηση- τι πρέπει να κάνει με το περιβάλλον, ζητώντας «ταχύτερη αδειοδότηση για περισσότερες επενδύσεις»!!!
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή αποκάλυψε τον αντιλαϊκό χαρακτήρα αυτού του νομοσχεδίου – «τερατουργήματος» για το περιβάλλον, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την κυβέρνηση της ΝΔ, που με την «ευκαιρία» της πανδημίας συνεχίζει να περνάει με διαδικασίες «fast track» ό,τι αντιλαϊκό – αντεργατικό μέτρο είχε απομείνει εκτός μνημονιακών νόμων.
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο, προκαλώντας μάλιστα ονομαστική ψηφοφορία, από την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ «έστριψε διά της αποχής», για να μην ξεσκεπαστεί περισσότερο, αφού ουσιαστικά θα έπρεπε να πάει κόντρα σε όλα αυτά που υπηρέτησε ως κυβέρνηση ο ίδιος.

Αλήθεια, πόσο «φιλική» για το περιβάλλον και το λαό της Αττικής είναι μια νομοθεσία, που μεταξύ άλλων:
– Δίνει τη δυνατότητα να αναπτυχθούν τουριστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στον πυρήνα των Εθνικών Δρυμών της Πάρνηθας και του Σουνίου.
– Πρακτικά ευτελίζει την έννοια της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, με τις εξπρές αδειοδοτήσεις κάθε είδους που θα ανατίθενται και σε ιδιώτες.
– Ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω επέκταση επενδύσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), τόσο ως επενδύσεις σε περιοχές της Αττικής, «σπέρνοντας» με ανεμογεννήτριες και τα βουνά της Αττικής, όσο και μέσα στον οικιστικό ιστό (ΑΠΕ σε κτίρια).
– Επανέρχεται το ζήτημα των «οικιστικών πυκνώσεων», λίγους μήνες μετά την απόρριψή του από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Αυτά και αρκετά άλλα ζητήματα, καταδεικνύουν το γεγονός ότι ο πρόσφατα ψηφισμένος νόμος, θυσιάζει τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.
Η κυβέρνηση της ΝΔ σε μια σειρά από τομείς, όπως η Ενέργεια, οι προστατευόμενες περιοχές «Νatura», οι δασικοί χάρτες, βαδίζει στο δρόμο που άνοιξαν οι προηγούμενοι από αυτήν.
-Ενισχύεται και νομικά η δυνατότητα της ολοκληρωτικής εκχώρησης της αποκομιδής των απορριμμάτων στον ιδιωτικό τομέα.
-Αφαιρούνται αρμοδιότητες τόσο από το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής όσο και από τα Δημοτικά Συμβούλια.
-Για την κατασκευή των, κατά τα άλλα, «πράσινων σημείων», επιτρέπονται παρεκκλίσεις από τις πολεοδομικές διατάξεις.
-«Νομιμοποιούνται» 25 θέσεις για την προσωρινή λειτουργία Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) σε Δήμους της Αττικής.
Η εμπειρία βέβαια έχει δείξει ότι «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»…
Στη γειτονιά σας προβλέπονται 4 τέτοιοι Σταθμοί: 2 στο Δήμο Πετρούπολης και 2 στο Δήμο Αγίων Αναργύρων – Καματερού.
Με διάταξη του Νόμου, επιταχύνεται η περιβαλλοντική αδειοδότηση της νέας χωματερής στη Φυλή, αλλά και της επιχειρούμενης νέας επέκτασης της ήδη υπάρχουσας.
Με απλά λόγια διευκολύνεται το νέο έγκλημα στη Δυτική Αθήνα και στη Δυτική Αττική, με την κατασκευή νέας χωματερής με ελάχιστη χωρητικότητα 4.000.000 κυβικών μέτρων.
Έγκλημα, το οποίο σταθερά αναδεικνύει το ΚΚΕ με μια σειρά πρωτοβουλίες, με ερωτήσεις στη Βουλή, με αιτήματα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής και στα Δημοτικά Συμβούλια της περιοχής, με την μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν οι εκλεγμένοι περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.
Την ίδια στιγμή, κυβέρνηση και περιφέρεια, έχουν το θράσος να υψώνουν τη σημαία της ανακύκλωσης, με την Περιφερειακή Αρχή να ονομάζει το 2020 «έτος ανακύκλωσης»!
Ποια όμως είναι η πραγματικότητα σήμερα;
Λιγότερο από το 15% των σκουπιδιών ανακυκλώνεται και το υπόλοιπο θάβεται.
Ο στόχος που μπαίνει είναι το 2030 να ανακυκλώνεται το 50%, εάν και εφόσον…
Η όποια ανακύκλωση αναπτύσσεται ως επικερδής μπίζνα, που εκμεταλλεύεται τη διάθεση των λαϊκών νοικοκυριών να συμμετέχουν στην ανακύκλωση, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα φτηνή πρώτη ύλη (μέταλλα, χαρτί, πλαστικά) σε μερίδα του κεφαλαίου.
Αυτή είναι η περίφημη “κυκλική οικονομία” που λανσάρει η Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν έχει καμιά σχέση με τις κοινωνικές ανάγκες και τις δυνατότητες που υπάρχουν για διαχείριση των απορριμμάτων σε όφελος του λαού.
Με το πρόσθετο κόστος -το οποίο συνεπάγεται η χωριστή συλλογή και μεταφορά τους- να μετακυλίεται μέσω της τοπικής δημοτικής φορολογίας στις εργατικές – λαϊκές οικογένειες.
Οι κορόνες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία της δημόσιας υγείας είναι υποκριτικές.
Το αίσχος της χωματερής στη Φυλή, που όχι μόνο δεν κλείνει αλλά συνεχώς επεκτείνεται και έχει εξελιχθεί σε υγειονομική βόμβα, έχει τις υπογραφές και των δυο τους.
Δεν νοιάζονται για τους ανθρώπους και το περιβάλλον.
Δεν «ιδρώνει το αυτί τους» από τα συγκλονιστικά ευρήματα επιστημονικών και στατιστικών μελετών, στις οποίες αποτυπώνεται με συγκεκριμένα στοιχεία, η όλο και μεγαλύτερη απειλή για την ανθρώπινη υγεία από τη λειτουργία του ΧΥΤΑ στη Φυλή.
Δεν “ιδρώνει το αυτί τους” από την επιβάρυνση στον υδροφόρο ορίζοντα και στην κοντινή παραλία στο Σέσι του Γραμματικού.
Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά το αίσχος της Φυλής παραμένει, παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες, γιατί ο προσανατολισμός παραμένει ο ίδιος: Τα σκουπίδια είναι χρυσός για το κεφάλαιο, ακόμα και εάν η εκμετάλλευσή τους υποβαθμίζει την υγεία του λαού και το περιβάλλον.
Ο τζίρος που προβλέπεται για την επόμενη 5ετία, χωρίς δηλαδή τα διασφαλισμένα κέρδη από τη λειτουργία των ΜΕΑ σε ένα βάθος 20ετίας, είναι 1 δισ. ευρώ.
Γι’ αυτό και λένε ότι δεν θα ανεχθούν καθυστερήσεις, εκμεταλλευόμενοι τα αδιέξοδα που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει με την πολιτική τους.
Η εσωτερική σύγκρουση των διαφόρων επιχειρηματικών λόμπι και η δυνατότητα επηρεασμού που έχουν σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, με μοναδικό στόχο το κέρδος, είναι αυτά που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις στην επεξεργασία στερεών αποβλήτων και όχι η ικανοποίηση των σημερινών κοινωνικών και λαϊκών αναγκών.
Γι’ αυτό σήμερα χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στο νέο έγκλημα που προωθείται σε βάρος του λαού της Αττικής.
Να βγουν συμπεράσματα από τη στάση της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, των περιφερειακών και δημοτικών αρχών. Πρόκειται για όλους αυτούς που αποδέχονται τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βάζουν πλάτη στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, είναι ανάμεσά τους διάφοροι που ντύνονται σήμερα με την προβιά των “οικολόγων” στα λόγια, που δεν αμφισβητούν όμως στο ελάχιστο την ουσία της πολιτικής που ασκείται.

Φίλες και φίλοι

Οι αγώνες που έχουν αναπτυχθεί είναι ελπιδοφόροι και μπορούν να δυναμώσουν.
-Για να κλείσει οριστικά το αίσχος της χωματερής, να αναπλαστεί η έκταση και να αποδοθεί στους κατοίκους.
-Για να μην γίνουν νέα εγκλήματα τύπου Φυλής σε άλλες περιοχές όπως το Γραμματικό.
-Για να υιοθετούνται επιστημονικά κριτήρια για τις χωροθετήσεις των όποιων ρυπογόνων δραστηριοτήτων».
-Για να μη «σπέρνονται» Σταθμοί Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στην Αττική.
-Για να μην προχωρήσουν οι σχεδιασμοί για καύση απορριμμάτων.
-Για να προωθηθεί ουσιαστικά και όχι στα λόγια η ανακύκλωση.
-Για να μην υπάρχει επιβάρυνση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, για να πληρώσει μόνο το μεγάλο κεφάλαιο.
-Για να διασφαλισθούν όλοι οι εργαζόμενοι στον τομέα αυτό, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες, με την άνοδο της τεχνολογίας και την εξέλιξη της επιστήμης, να υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση των απορριμμάτων σε όφελος του λαού από έναν ενιαίο κρατικό φορέα, στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, όπου κριτήριο θα είναι η προστασία της υγείας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος.
Ο λαός είναι ανάγκη να υπερασπιστεί το σύνολο των δικαιωμάτων του. Ο αγώνας του θα αποκτά δυναμική, όταν συγκρούεται με τους μονοπωλιακούς ομίλους και το κράτος τους, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις κατευθύνσεις της.
Όταν συγκεντρώνει δυνάμεις για τον μοναδικό δρόμο που μπορεί να εγγυηθεί τη φιλολαϊκή αξιοποίηση του περιβάλλοντος, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος:
Την εργατική εξουσία, που είναι η μόνη πραγματική εξουσία του λαού. Στο πλαίσιο αυτής της εξουσίας θα αναπτυχθεί μια σταθερή, συμβατή σχέση μεταξύ του εργαζόμενου ανθρώπου και της φύσης.