Ειρωνεία πρώην Αμερικανού πρέσβη – Ο επικηρυγμένος τρομοκράτης του χθες, δημοκράτης Σύριος ηγέτης του σήμερα

Tη Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2024, η Εκπρόσωπος της διπλωματικής υπηρεσίας της ΕΕ, Ανουάρ Ελ Ανούνι, δήλωσε πως η ΕΕ δεν είναι, «προς το παρόν», σε επαφή με την ισλαμιστική οργάνωση HTS, που ανέτρεψε τον Σύρο πρόεδρο Άσαντ, καλώντας όλα τα μέρη να αποφύγουν τη βία. Οι εποχές αλλάζουν και φαίνεται πως ο άνθρωπος που για Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον ήταν καταζητούμενος, πλέον απολαμβάνει δυτικής αναγνώρισης.

Ο 42χρονος Αμπού Μοχάμαντ Αλ-Τζουλάνι, είναι ο σημαντικότερος ηγέτης των δυνάμεων που κατάφεραν να εκτοπίσουν τον πρόεδρο Μπαρ Αλ Άσαντ, την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου.

Πριν όμως δούμε τι είναι πράγματι ο Αλ-Τζουλάνι πρέπει να σημειωθεί ότι όποιος αναλάβει να κυβερνήσει τη Συρία –εάν δεν διαλυθεί όπως θέλουν οι Ισραηλινοί- θα αντιμετωπίσει την εξής χαοτική κατάσταση:

Στα βορειοανατολικά, οι Κούρδοι θα προσβλέπουν στις λίγες εκατοντάδες αμερικανικά στρατεύματα που σταθμεύουν εκεί για να εμποδίσουν τις προσπάθειες να επαναφέρουν υπό κεντρικό έλεγχο τα κερδοφόρα κοιτάσματα πετρελαίου και τις αραβικές πόλεις που κυβερνούν.

Ο Τζουλάνι ήταν τόσο ανάθεμα για την Ουάσινγκτον, που ο Ντόναλντ Τραμπ το 2016 είχε υποστηρίξει ακόμα και τον ίδιον τον Άσαντ εναντίον του.

Στη Μανμπίτζ και τη Ράκα, ήδη πολεμούν δυνάμεις (Τζιχαντιστές) που υποστηρίζονται από την Τουρκία για να διατηρήσουν την αυτονομία που δημιούργησαν υπό τον Άσαντ.

Δυτικά, συγκεντρωμένη σε ορεινά χωριά πάνω από τις ακτές της Μεσογείου, οι Αλαουίτες του Άσαντ θα πρέπει παρομοίως να αποφασίσουν αν θα πολεμήσουν ή θα αποδεχθούν την κυριαρχία της σουνιτικής πλειοψηφίας. Εκτός από τα βαρέα όπλα που διασώθηκαν από την καταστροφή του καθεστώτος, μπορεί επίσης να προσβλέπουν στην προστασία από τη Ρωσία, η οποία εξακολουθεί να διατηρεί εκεί μια ισχυρή ναυτική και αεροπορική βάση στην οποία μπορεί να στηρίζεται, προς το παρόν.

Επικηρυγμένος για 10 εκατ. δολάρια
Ο ισχυρότερος υποψήφιος για να κυβερνήσει τη Συρία είναι ο Αμπού Μοχάμαντ Αλ-Τζουλάνι, ο επικεφαλής του HTS, το οποίο ξεκίνησε την επίθεση των ανταρτών από την Ιντλίμπ στη βορειοδυτική Συρία μόλις πριν από 11 ημέρες, στις 27 Νοεμβρίου. Διεβεβαίωσε μάλιστα τους Χριστιανούς και γυναίκες ότι δεν σκοπεύει να επιβάλει αυστηρούς ισλαμικούς κώδικες. Το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου εκφώνησε ένα κήρυγμα στο τέμενος των Umayad στη Δαμασκό, ισχυριζόμενος ότι «το μέλλον είναι δικό μας».

Ωστόσο, πολλοί στη Δύση, ενώ χάρηκαν με την πτώση ενός δικτάτορα, έχουν υποβαθμίσει το γεγονός ότι ο Αλ-Τζουλάλι είναι αυτός που κάποτε κυνηγούσαν, ως φανατικό τρομοκράτη που συνέδεσε το όνόμά του με την οργάνωση που έπληξε του Διδύμους Πύργους το 2001, την Αλ Κάινταν.

Η περίπτωση του Τζουλάνι έχει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς έχοντας καταγωγή από τα υψώματα του Γκολάν –που κατέχουν παράνομα οι Ισραηλινοί, είχε πολεμήσει κατά της αμερικανικής κατοχής στο Ιράκ μαζί με ένα παρακλάδι της Αλ Κάιντα. Επέστρεψε, στην πατρίδα του, όπου πολέμησε με την Jabhat Al-Nusra -ένα παρακλάδι της Αλ Κάιντα που δημιουργήθηκε το 2012- και άλλες ανταρτικές ομάδες ενάντια στις δυνάμεις του προέδρου Άσαντ.

Στη συνέχεια, διέκοψε τους δεσμούς του με την Αλ Κάιντα το 2016 και σχημάτισε μια νέα ομάδα, η οποία τελικά έγινε HTS το 2017. Έκτοτε, ο Τζολάνι παρουσιάζεται ως ένας πιο μετριοπαθής ηγέτης για να αποκτήσει διεθνή νομιμότητα.

Τόσο οι ΗΠΑ όσο και ο ΟΗΕ εξακολουθούν να κατατάσσουν το HTS ως τρομοκρατική οργάνωση. Το 2013, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχε χαρακτηρίσει το Αλ-Τζουλάνι ως Ειδικά Προσδιορισμένο Παγκόσμιο Τρομοκράτη βάσει του Εκτελεστικού Διατάγματος (E.O.) 13224, το οποίο στοχεύει τρομοκράτες και όσους παρέχουν υποστήριξη σε τρομοκράτες ή τρομοκρατικές ενέργειες.

Ο Τζουλάνι ήταν τόσο ανάθεμα για την Ουάσινγκτον, που ο Ντόναλντ Τραμπ το 2016 είχε υποστηρίξει ακόμα και τον ίδιον τον Άσαντ εναντίον του.

Άλλαξε πράγματι;
Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Σαουδική Αραβία, Τσας Φρίμαν, κρατάει πολύ μικρό καλάθι, ενώ υποδέχεται με σαρκαστικό χαμόγελο τα σχόλια του δυτικού τύπου για τον 42χρονο τρομοκράτη-απελευθερωτή.

«O Αλ Τζουλάνι, είναι 42 χρονών, νέος δραστήριος. Έχει πάρει κάποια σημαντικά μαθήματα, διαχώρισε τη θέση του σε κάποιο βαθμό από το βίαιο ισλαμιστικό παρελθόν που αντιπροσώπευε, έθεσε υπόψη του τους Χριστιανούς μεταξύ άλλων, επέδειξε μικρότερη τάση να σφάξει τους Σιίτες» λέει ο Φρίμαν μιλώντας στην εκπομπή του Πασκάλ Λοτάζ.

Ωστόσο, ο Αμερικανός διπλωμάτης υπενθύμισε ότι ο Αλ Τζουλάλι είναι σαλαφιστής Μουσουλμάνος «και τώρα θα δούμε εάν πράγματι είναι επικεφαλής, αν και δήλωσε ότι δεν θα διαφοροποιηθεί από τις επιλογές του συριακού λαού, όσον αφορά ποιος θα κυβερνήσει τη Συρία».

«Προωθεί τον εαυτό του στο απελευθερωτικό κίνημα» αλλά, «δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο εάν άλλαξε πράγματι, εάν έγινε αυτό που η δυτική προπαγάνδα τον παρουσιάζει ως φιλελεύθερο δημοκράτη τζιχαντιστή που είναι κάπως φαρσοκωμωδία. Δύσκολα να μην το περιμέναμε δεδομένης της τεράστιας δυνατότητας των δυτικών ΜΜΕ να παρουσιάζουν μια παραμορφωμένη πραγματικότητα όταν πρόκειται για κάτι που συμβαίνει στη δυτική Ασία» υπογραμμίζει ο Φρίμαν.

Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνονται τα δύο μέτρα και σταθμά του δυτικού Τύπου.

Φίλος του Ισραήλ
Πράγματι, το παρελθόν του Αλ Τζουλάνι ως ηγέτης της Αλ Κάιντα στη Συρία και η βάναυση καταστολή των αντιπάλων του κάνει άλλους επιφυλακτικούς, επιβεβαιώνει ο Economist. Το να κάνει άλλους αντάρτες να αποδεχτούν την ηγεσία του θα είναι το πιο δύσκολο έργο του. Για χρόνια τους πολέμησε περισσότερο από ό,τι ο Άσαντ. Μερικές εκατοντάδες πρώην αντάρτες στο νότο, μάλιστα, χτύπησαν τον Αλ Τζουλάνι στη Δαμασκό.

Ο Αμερικανός πρέσβης μάλιστα υπογραμμίσε ότι ο Αλ Τζουλάνι απολαμβάνει μεγάλης υποστήριξης και από το Ισραήλ για την κατάκτηση του στη Συρία και έτσι ο ίδιος υποσχέθηκε να συνάψει σχέσεις με το Ισραήλ. «Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε εάν τηρηθεί αυτή η δέσμευση».

Έτσι, με το Ην. Βασίλειο να σκέφτεται να δώσει άφεση αμαρτιών στον πρώην τζιχαντιστή, το Βερολίνο να ανακοινώνει ότι ποτέ δεν τον θεωρούσε τρομοκράτη και τις Βρυξέλλες να λένε ότι δεν έχουν έρθει «ακόμα» σε επαφή μαζί του, η Δύση εφαρμόζει πρακτικές της, όπως το 2011. Τότε ήταν που ανέτρεψαν τον Μουαμάρ Καντάφι, αφήνοντας το πλήθος να τον λυντσάρει, αλλά μέχρι τότε η Κομισιόν φωτογραφιζόταν χαμογελαστή με τον δικτάτορα σαν να μην συνέβαινε τίποτα.

Πηγές: Economist, Business Insider, εκπομπή Πασκάλ Λοτάζ