Συγκλονισμένη παραμένει η κοινωνία του Ρεθύμνου από την τραγωδία που εκτυλίχθηκε το πρωί του Σαββάτου (περίπου στις 9:00 π.μ.) μέσα στη Χειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου Ρεθύμνου.
Πρωταγωνιστής του δραματικού γεγονότος, ένας 87χρονος άνδρας, ο οποίος, ανήμπορος να αντέξει το μαρτύριο της ανίατης ασθένειας της συντρόφου του, πυροβόλησε και σκότωσε την 85χρονη σύζυγό του που νοσηλευόταν στο τελικό στάδιο καρκίνου και στη συνέχεια αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, πράξη που τελικά οδήγησε και στον δικό του θάνατο λίγες ώρες αργότερα.
Το Χρονικό της Τραγωδίας
Το ηλικιωμένο ζευγάρι βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο της Χειρουργικής Κλινικής, ενώ παρών φέρεται να ήταν και ο 61χρονος γιος τους. Ο πατέρας τού ζήτησε να βγει για λίγο στο μπαλκόνι, λέγοντάς του ότι ήθελε να μιλήσει ιδιαιτέρως στη μητέρα του.
Μόλις εκείνος βγήκε, ο 87χρονος τον κλείδωσε για να μην μπορέσει να παρέμβει. Στη συνέχεια, έβγαλε ένα όπλο, πυροβόλησε τη γυναίκα του στο κεφάλι, προκαλώντας τον ακαριαίο θάνατό της, και αμέσως έστρεψε το όπλο στον εαυτό του.
Οι γιατροί κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες να τον κρατήσουν στη ζωή, μεταφέροντάς τον στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όμως ο ηλικιωμένος κατέληξε λίγο μετά τις 12:00 το μεσημέρι της ίδιας ημέρας.
Αγάπη, Οδύνη και Απελπισία
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, ο 87χρονος φρόντιζε με απόλυτη αφοσίωση τη σύζυγό του καθ’ όλη τη διάρκεια της νοσηλείας της. Η πράξη του φαίνεται να είχε ως κίνητρο την επιθυμία να απαλλάξει τη σύντροφό του από τους φρικτούς πόνους και την προχωρημένη ταλαιπωρία που προκαλούσε η νόσος της.
Η σκηνή θύμιζε αρχαία τραγωδία, με τους συγγενείς – και ιδίως τον γιο και τον εγγονό του ζευγαριού – να βρίσκονται σε κατάσταση σοκ. Το προσωπικό του νοσοκομείου και οι αστυνομικές αρχές αντιμετώπισαν μία εξαιρετικά σκληρή και συγκινησιακά φορτισμένη κατάσταση, ενώ διεξάγονται έρευνες για τις συνθήκες και το πώς το όπλο πέρασε στο εσωτερικό του νοσοκομείου.
Κοινωνικές και Ηθικές Προεκτάσεις
Το τραγικό αυτό περιστατικό ανοίγει ευρύτερη συζήτηση για ζητήματα όπως η αξιοπρέπεια στο τέλος της ζωής, η ποιότητα ζωής των ασθενών ηλικιωμένων, η ψυχολογική φθορά των φροντιστών και η ανάγκη ψυχοκοινωνικής στήριξης των ηλικιωμένων και των οικογενειών τους σε περιπτώσεις ανίατων νοσημάτων.
Το διπλό αυτό δράμα αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα των ορίων στα οποία μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος όταν η αγάπη, η απόγνωση και η αίσθηση της ανημποριάς συμπλέκονται σε ακραίες συνθήκες.