Αντώνης Ροκάκης:H Ανάκαμψη της Πατρίδας Απαιτεί Εθνικό Σχέδιο Θεμελιωμένο σε Ενιαίο Κοινωνικό Μέτωπο

Άρθρο του Προέδρου του Επιμελητηρίου Χανίων, Αντώνη Ροκάκη, στο πλαίσιο της σημερινής ενημερωτικής τηλεδιάσκεψης με εκπρόσωπους της κοινοπραξίας Total-ExxonMobil-Ελληνικά Πετρέλαια

Η παγκόσμια κοινότητα ανατιμετωπίζει μια από τις κρισιμότερες καμπές της νεότερης ιστορίας της και με αναπόφευκτο τρόπο η Οικονομία της συμπαρασύρεται στη «δίνη» της πανδημίας COVID-19. Η συρρίκνωση 15,2% σε ετήσια και 14% σε τριμηνιαία βάση του Ελληνικού Α.Ε.Π. κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2020 είναι υψηλότερη ακόμη και σε σχέση με την αντίστοιχη πτώση που κατεγράφη στο τρίτο τρίμηνο του 1974 (-12,9%) και συνδεόταν με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την επιστράτευση τον Ιούλιο του 1974.

Παρ’ όλο που η γενεσιουργός αιτία της σημερινής οικονομικής κρίσης σε σχέση με αυτής του 1974 είναι διαφορετική, όλοι οι Έλληνες οφείλουμε να στρέψουμε την προσοχή μας και στην εθνική αναμέτρηση που διαδραματίζεται τις τελευταίες εβδομάδες στην Ανατολική Μεσόγειο, λίγα ναυτικά μίλια μακριά από τις ακτές της Κρήτης, με «αιχμή του δόρατος» τις ένοπλες δυνάμεις μας. Η πατρίδα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με την κλιμάκωση της νεοθωμανικής πολιτικής Ερνοτγάν με προφανή στρατηγικό της στόχο την ανασύσταση των ορίων επιρροής της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Βασικό «εργαλείο» των Τουρκικών διακδικήσεων αποτελεί η «καταναγκαστική διπλωματία», η στρατηγική δηλαδή που στηρίζεται στην απειλή της χρήσης βίας, παρά στην ίδια τη χρήση βίας, με νέο χαρακτηριστικό παράδειγμα την προκλητική πλεύση του ερευνητικού σκάφους “Oruc Reis” εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Στρατηγική συνέπεια της νεοθωμανικής στρατηγικής είναι η πολυετής αδρανοποίηση του Ελληνικού κυριαρχικού δικαιώματος για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. στο Αιγαίο, όπως προβλέπει η Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Τουρικική προκλητικότητα καθίσταται ακόμα πιο εξόφθαλμη από το γεγονός ότι στην ημίκλειστη Μαύρη θάλασσα, η ίδα χώρα έχει επεκταθεί στα 12 ν.μ. καθώς εκεί εξυπηρετούνται τα «ζωτικά» της συμφέροντα. Επιπρόσθετα, το πρόσφατο και νομικά ανυπόστατο «Τουρκολυβικό» μνημόνιο επιβεβαιώνει την αγωνία της Άγκυρας να οικειοποιηθεί τα πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων που βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όπως αυτή ορίζεται από την αρχή της μέσης γραμμής. Δυστυχώς, η Ελλάδα στη συγκεκριμένη περιοχή νότια και ανατολικά της Κρήτης έχει καθυστερήσει αδικαιολόγητα να δρομολογήσει -όπως ορθά έπραξε στα Δυτικά- τις αναγκαίες διεθνείς διαγωνιστικές διαδικασίες εκμετάλλευσης πιθανών κοιτασμάτων.

Είναι προφανές ότι η Τουρκία επιδιώκει μέσω της καταναγκαστικής διπλωματίας να εμπεδώσει αφενός τη δημιουργία περισσότερων της μίας διαφορών στο Αιγαίο και το Κρητικό Πέλαγος με την Ελλάδα και αφετέρου την παρουσία της στις θαλάσσιες ενεργειακές οδούς της Ανατολικής Μεσογείου (όπου στρατηγικό ρόλο διαδραματίζει και η Κρήτη), δημιουργώντας παράλληλα διεκδικήσεις εντός της κυπριακής Α.Ο.Ζ. Κι ενώ η Τουρκική λίρα έχει κατρακυλήσει 23% έναντι του Ευρώ από την αρχή του χρόνου και ο βασικός μισθός προσεγγίζει τα €260, το καθεστώς εξοπλίζεται διαρκώς -και όχι μόνο από τη Ρωσία- δαπανώντας 14 δις δολάρια το 2019, εξαναγκάζοντας και την πληγωμένη από τα μνημόνια Ελληνική οικονομία να «αιμοραγεί».

Μετά από κύρωση του Ελληνικού Κοινοβουλίου τον περασμένο Οκτώβριο, ο γαλλικός κολοσσός “Total”, ο οποίος κατέχει ρόλο operator στις δύο παραχωρήσεις δυτικά και νοτιοδυτικά των Χανίων (κοινοπραξία Total 40% – ExxonMobil 40% –ΕΛΠΕ 20%), ενημέρωσε το Επιμελητήριο Χανίων -μέσω τηλεδιάσκεψης- ότι προωθεί δυναμικά τις ερευνητικές και περιβαλλοντικές του προετοιμασίες ξεκινώντας άμεσα την πρώτη φάση των δισδιάστατων (2D) σεισμικών μελετών με ορίζοντα ολοκλήρωσης εντός του ίδιου έτους. Οι εν λόγω παραχωρήσεις παρουσιάζουν γεωλογικές ομοιότητες με το υπέδαφος στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπισθεί σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Το γεγονός αυτό καθιστά βάσιμη την αισιοδοξία για τον εντοπισμό αξιοποιήσιμου ορυκτού πλούτου, ο οποίος εκτιμάται ότι θα δημιουργήσει στρατηγικές ευκαιρίες στην Οικονομία της χώρας και του νησιού της Κρήτης με πολύπλευρη επίδραση για το Περιβάλλον, την Απασχόληση και την Ανάπτυξη στο νησί μας.

Οι προκλήσεις για την πατρίδα μας είναι ιστορικές και οι ευθύνες κυβέρνησης, κομμάτων και θεσμικών φορέων τεράστιες. Οφείλουμε όλοι οι Έλληνες να συναισθανθούμε ότι το μέλλον της πατρίδας και η πρόοδος της κοινωνίας μας εξαρτάται από το αραγές εσωτερικό μέτωπο, στο οποίο οι μικροκομματικές σκοπιμότητες και οι προσωπικές ματαιοδοξίες του παρελθόντος δεν έχουν θέση. Επιβάλλεται η άμεση προώθηση του εθνικού στρατηγικού σχεδίου ανάκαμψης 2020-2030 μέσα από ευρύ, ειλικρινή και τεκμηριωμένο διάλογο με την Κοινωνία για το Αύριο της Πατρίδας.