Την Δευτέρα 18 Αυγούστου 2025 πραγματοποιήθηκε η 49η αναπαράσταση Κρητικού Γάμου στο Καστέλι Κισσάμου Χανίων Κρήτης στην επαρχία και στον τόπο που κατάγομαι και ζώ με την οικογένεια μου. Από το 1970 έχει ξεκινήσει το λαογραφικό έθιμο του Γάμου από τους ίδιους τους κατοίκους ,από τον τότε Δήμο Κισσάμου και τα επόμενα Χρόνια το ανέλαβε ο Δήμος και ο Σύλλογος Προβολής Κισάμου “Η Γραμπούσα”.
Πλήθος Κισαμιτών και από όλα τα χωριά συμμετείχαν στην γιορτή που πήρε τοπικό χαρακτήρα εορτής της πόλης στα μέσα Αυγούστου. Όλο τα σπίτια στο Καστέλλι στολίζονταν με κουβέρτες, πατανίες, χειράμια, λουλούδια και ό,τι γιορτινό θα μπορούσε να στολιστεί σε έναν παραδοσιακό γάμο. Ολοι έβαζαν τα σαλβάρια τους στόλιζαν τα κτήματα του φόρτωναν προυκιά από τα σπίτια τους και συμμετείχαν στο δρώμενο όπως και φέτος.
Οι μουσικοί της Κισάμου έπαιρναν μέρος από την 1η αναπαράσταση του Κρητικού Γάμου, συμμετείχε μάλιστα και ο θρυλικός βιολάτορας Νικόλαος Χάρχαλης με τον Γεώργιο Κουτσουρέλη, τον Κωνσταντίνο Παπαδάκη ή Ναύτη, τον Μιχάλη Κουνέλη και πάρα πολλούς άλλους.
Μετά το πέρας της αναπαράστασης σε κάθε ταβέρνα συνέχιζαν το γλέντι και όσοι παραβρίσκονταν γύριζαν μια μία τις ταβέρνες και γλεντούσαν μέχρι το πρωί.
Απο δεκαπέντε χρονών συμμετέχω στη γιορτή της πόλης μου όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοι διασκεδάζουμε των κόσμο μέχρι το πρωί. Οι αναμνήσεις μου χιλιάδες όλα αυτά τα χρόνια γιατί έρχονται άνθρωποι για το δρώμενο του γάμου από όλη την Κρήτη την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Φέτος όμως, μετά από 55 χρόνια, κάτι άλλαξε στον όμορφο τόπο μας, ξαφνικά η γιορτή στην πόλη της μουσικής με τους αμέτρητους μουσικούς και τα περίφημα συρτά της, σώπασε. Με όμορφο και σεμνό τρόπο ζητήθηκε από τις αρχές μετά από καταγγελίες, στις τρεις ζυγιές οργάνων που έπαιζαν στην πόλη μας να διακόψουν καθώς ενοχλούσε η μουσική.
Η στενοχώρια μου μεγάλη για την ηθική αξία του τόπου μου, που με κατάθεση ψυχής προσπαθούμε να διατηρήσουμε τα έθιμα που μας χαρακτηρίζουν σαν περιοχή ,την σεμνότητα του Κισαμίτικου συρτού του ιδιαίτερου παιξίματος και τραγουδιού και ξαφνικά από τα σπλάχνα αυτού του τόπου ζητούν ΣΙΩΠΗ.
Τα βιολιά, οι λύρες τα λαγούτα το τραγούδι του Λουσακιανού ,το τσάκισμα στον άσσο έχει αντέξει εδώ και τριακόσια χρόνια στον ίδιο τόπο και αντιλαλεί από τα Παλιά Ρούματα έως το Σφηνάρι. Οι επισκέπτες της Κισάμου αγαπούν την κουλτούρα της και το έδειξαν την Δευτέρα με την συμμετοχή τους. Με ταπεινότητα θα ζητούσα να την αγαπήσουμε ξανά και εμείς.
Με βαθειά εκτίμηση στον τόπο μου και στους ανθρώπους του.
Αντώνιος Γ. Μαρτσάκης
