Η Κρήτη για άλλη μία φορά σηκώνεται όρθια από αγανάκτηση. Από τα Χανιά μέχρι τη Σητεία, από τις πλατείες μέχρι τις πόρτες των νοσοκομείων, η κοινωνία ενώνει τη φωνή της σε ένα μήνυμα που πια δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει: Η δημόσια υγεία στο νησί μας βρίσκεται σε οριακό σημείο — και η Κρήτη δεν θα μείνει θεατής.
Το Παγκρήτιο Συλλαλητήριο για τη Δημόσια Υγεία δεν είναι μια ακόμα κινητοποίηση.
Είναι η κραυγή αγωνίας ενός τόπου που βλέπει τις δημόσιες δομές του να αποψιλώνονται, τα νοσοκομεία του να υποβαθμίζονται, τους ανθρώπους του να παλεύουν για το αυτονόητο. Είναι η απόδειξη ότι όταν η πολιτεία απουσιάζει, η κοινωνία παρίσταται.
Σήμερα, μαζί σηκώνουν το βάρος αυτής της διεκδίκησης:
i. Οι εργαζόμενοι των νοσοκομείων, που βρίσκονται στα όρια της ανθρώπινης αντοχής.
ii. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές, που βγαίνουν δημόσια να περιγράψουν ένα ΕΣΥ που καταρρέει.
iii. Οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, που απαιτούν ένα σύστημα υγείας ικανό να προστατεύει τα παιδιά μας.
iv. Οι Σύλλογοι Τρίτης Ηλικίας, που ξέρουν καλύτερα από όλους τι σημαίνει προσβασιμότητα στην περίθαλψη.
v. Ο Ιατρικός Σύλλογος Λασιθίου, ο Σύλλογος Νοσηλευτών, το ΕΚΑΒ που προειδοποιούν για τη διαρκή αποδυνάμωση κρίσιμων δομών.
vi. Οι επαγγελματικοί φορείς όλων των κλάδων, τα Επιμελητήρια, οι Δημοτικές Αρχές, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι ΤΟΕΒ, οι άνθρωποι της εστίασης, οι Σύλλογοι Φίλων των Νοσοκομείων.
Σύσσωμη η τοπική κοινωνία ανταποκρίνεται στο κάλεσμα.
Γιατί η υγεία δεν είναι διαπραγματεύσιμη, είναι ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο και αναφαίρετο δικαίωμα.
Γιατί όλοι καταλαβαίνουμε πια πως ό,τι συμβαίνει στο Λασίθι δεν είναι μια “δυσλειτουργία”. Είναι η αποτύπωση της κατάστασης του ΕΣΥ σήμερα σε όλη τη χώρα.
Κι αν κάπου το πρόβλημα φαίνεται πιο σκληρό, πιο τραχύ, πιο ανυπόφορο — είναι στα νοσοκομεία του τόπου μας, στο Λασίθι.
Εκεί όπου η πολιτεία έχει αφήσει τις δομές να σταθούν στα πόδια τους με πείσμα και αυταπάρνηση, αλλά χωρίς μέσα. Εκεί όπου κλινικές υπολειτουργούν, εφημερίες “μπαλώνονται”, εξοπλισμός λείπει, προσωπικό εξαντλείται. Εκεί όπου γίνονται υπεράνθρωπες προσπάθειες για να μη χαθούν ανθρώπινες ζωές, την ώρα που το οργανόγραμμα και οι πραγματικές ανάγκες απέχουν έτη φωτός.
Εκεί όπου —όπως έχουμε αναδείξει κατ’ επανάληψη στη Βουλή— υπάρχουν νοσοκομεία που λειτουργούν χωρίς βασικές ειδικότητες, χωρίς επαρκή κάλυψη εφημεριών, με συνεχείς μετακινήσεις προσωπικού, με χρόνιες ελλείψεις που θέτουν σε κίνδυνο ασθενείς και εργαζόμενους. Εκεί όπου, με δική μας επιμονή, τα νοσοκομεία κατατάχθηκαν σε Α’ Κατηγορία Προβληματικών και Άγονων περιοχών — αλλά η Κυβέρνηση δεν μετέτρεψε αυτή την κατάταξη σε πραγματικά κίνητρα και μόνιμες λύσεις.
Όλα αυτά τα χρόνια, δεν μείναμε σιωπηλοί. Με δεκάδες παρεμβάσεις, με Ερωτήσεις, με ομιλίες και με συνεχή κοινοβουλευτική πίεση, αναδείξαμε:
• την επικίνδυνη αποδυνάμωση των ΤΕΠ,
• την υποστελέχωση κρίσιμων ειδικοτήτων,
• τις κλειστές κλινικές,
• την αδυναμία κάλυψης εφημεριών,
• τις μετακινήσεις προσωπικού που διαλύουν τα νοσοκομεία,
• τις υποδομές που μαραζώνουν,
• έργα που καρκινοβατούν,
• την Ψυχική Υγεία ανύπαρκτη,
• με θεσμούς χρόνων, όπως το ΚΕΘΕΑ, να διαλύονται,
• τα Κέντρα Υγείας που λειτουργούν με κενά,
• και την ανάγκη για πραγματική διοικητική αυτοτέλεια στα νοσοκομεία του Λασιθίου.
Όλα όσα σήμερα κατεβάζουν τον κόσμο στους δρόμους — τα έχουμε πει. Τα έχουμε καταθέσει. Τα έχουμε απαιτήσει. Κι όμως, από το 2023 μέχρι σήμερα, το Υπουργείο Υγείας δεν έχει απαντήσει ούτε σε μία από τις παρεμβάσεις μας για τα νοσοκομεία του Λασιθίου, επιλέγοντας μια στάση που δεν απαξιώνει μόνο την ουσία του προβλήματος αλλά και τον ίδιο τον θεσμό του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου.
Και όπως έχουμε πει επανειλημμένα και στον ίδιο τον Υπουργό, κ. Γεωργιάδη, την ευθύνη για την τύχη των νοσοκομείων δεν την έχει μόνο όποιος υπογράφει μια απόφαση κλεισίματος. Ευθύνη έχει και όποιος —με τις επιλογές του ή με την αδράνειά του— αφήνει τα νοσοκομεία να οδηγηθούν στο κλείσιμο από μόνα τους, μέσα από την υποστελέχωση, την εξάντληση των εργαζομένων και την εγκατάλειψη κρίσιμων υπηρεσιών.
Γιατί αυτό βλέπουμε σήμερα: έναν «Χάρτη Υγείας» να παρουσιάζεται αποσπασματικά, κομμάτι-κομμάτι, όχι για να διορθώσει τις παθογένειες, αλλά για να επικυρώσει μια ήδη διαλυμένη πραγματικότητα στα νοσοκομεία μας. Μια πραγματικότητα που εμείς έχουμε περιγράψει εξ αρχής — και που η Κυβέρνηση, με τη στάση της, επιλέγει να αφήσει να παγιωθεί.
Το Παγκρήτιο Συλλαλητήριο είναι η στιγμή που η κοινωνία επιβεβαιώνει αυτό που γνωρίζουμε τόσο καιρό:
Η δημόσια υγεία δεν αντέχει άλλο. Το Λασίθι δεν αντέχει άλλο. Η Κρήτη δεν αντέχει άλλο.
Και είναι συγκλονιστικό — βαθιά συγκινητικό — ότι αυτή τη στιγμή, όλοι είναι εκεί.
i. Οι μαθητές και οι οικογένειές τους.
ii. Οι ηλικιωμένοι που κουβαλούν τις μεγαλύτερες ανάγκες.
iii. Οι επαγγελματίες που ξέρουν ότι χωρίς υγεία δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει ανάπτυξη, δεν υπάρχει τουρισμός, δεν υπάρχει οικονομία.
iv. Οι εργαζόμενοι που δίνουν καθημερινά μάχη μέσα σε ένα σύστημα που τους έχει αφήσει μόνος.
v. Οι πολίτες που απαιτούν το αυτονόητο.
vi. Η ίδια η κοινωνία!
Γιατί για εμάς, η υγεία είναι δημόσιο αγαθό.
Δεν είναι πολυτέλεια.
Δεν είναι εμπόρευμα.
Δεν είναι παροχή υπό όρους.
Είναι δικαίωμα — και οφείλει να παρέχεται δωρεάν, καθολικά, ισότιμα.
Και επειδή καμία μάχη δεν έχει αξία αν δεν συνοδεύεται από προτάσεις, επαναλαμβάνουμε με καθαρότητα τις θέσεις μας:
• Ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και κεντρικός σχεδιασμός δημόσιας υγείας με γενναία χρηματοδότηση του ΕΣΥ από τον Κρατικό Προϋπολογισμό
• Αναβάθμιση νοσοκομείων με σύγχρονο εξοπλισμό, ανακαινισμένες υποδομές και επαρκή στελέχωση.
• Μαζικές μόνιμες προσλήψεις ιατρικού, νοσηλευτικού, διοικητικού, τεχνικού και βοηθητικού προσωπικού.
• Κάλυψη όλων των κενών θέσεων σύμφωνα με τα οργανογράμματα λειτουργίας.
• Έναν Χάρτη Υγείας που να μην οδηγεί σε συρρίκνωση δομών και που θα καταρτιστεί μαζί με την κοινωνία.
• Άμεση έναρξη και ολοκλήρωση του έργου του Κέντρου Αποκατάστασης Νεαπόλεως που έχει μείνει στάσιμο εδώ και 24 χρόνια,
• Άμεση υλοποίηση χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις του έργου του Πολυδύναμου Περιφερειακού Ιατρείου Μακρύ Γιαλού
• Μόνιμες προσλήψεις και πραγματικά κίνητρα για άγονες περιοχές όπως το Λασίθι.
• Αυτοτέλεια των νοσοκομείων του Νομού — όχι συνδιοίκηση που διαλύει αντί να ενώνει.
• Αξιοπρεπείς όροι εργασίας, μισθολογική ενίσχυση και σταμάτημα των εξαντλητικών «εντέλλεσθε».
Αυτή είναι η δική μας σταθερή πυξίδα.
Αυτό είναι το ΕΣΥ που διεκδικούμε.
Αυτό είναι το ΕΣΥ που αξίζει στο Λασίθι και την Κρήτη.
Αυτό είναι το ΕΣΥ που αξίζει σε κάθε άνθρωπο αυτού του τόπου.
Το μήνυμα σήμερα είναι δυνατό και καθαρό:
Το Λασίθι δεν υπογράφει τη διάλυση των νοσοκομείων του.
Η Κρήτη δεν παραδίδει τη δημόσια υγεία της.
Και η κοινωνία δεν θα σωπάσει.
Στέκομαι στο πλευρό κάθε πολίτη που διεκδικεί το αυτονόητο. Στο πλευρό κάθε εργαζόμενου που κρατά όρθιο το ΕΣΥ. Στο πλευρό κάθε οικογένειας που ζητά αξιοπρέπεια και ασφάλεια. Στο πλευρό όλων όσοι δεν αποδέχονται τη διάλυση της δημόσιας υγείας.
Όλοι μαζί, για ένα ΕΣΥ που να μας χωρά, να μας προστατεύει, να μας σέβεται.
Όχι αύριο — τώρα.
