Ποινή κάθειρξης 14 ετών επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ηρακλείου σε έναν 46χρονο από την Ιεράπετρα, ο οποίος κρίθηκε ομόφωνα ένοχος για την ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο του 65χρονου φίλου του, Κλάους, τον Απρίλιο του 2024 στα Φέρμα.
Το δικαστήριο αναγνώρισε στον κατηγορούμενο το ελαφρυντικό του προτέρου σύννομου βίου, με πλειοψηφία 6-1, αποτρέποντας έτσι την ποινή των ισοβίων.
Η απόφαση εκδόθηκε μεταμεσονύκτιες ώρες, ενώ ο κατηγορούμενος είχε παραδεχθεί, για πρώτη φορά στην έναρξη της δίκης, ότι πράγματι επισκέφθηκε τον 65χρονο τη μοιραία νύχτα, αρνούμενος ωστόσο ότι τον έβλαψε. Στην υπερασπιστική του γραμμή υποστήριξε ότι πήγε στο σπίτι του φίλου του για να του παραδώσει το όπλο που εκείνος του ζητούσε επίμονα, καθώς ο 65χρονος, καρκινοπαθής, επιθυμούσε –σύμφωνα με τον ισχυρισμό του– να δώσει τέλος στη ζωή του. Φορούσε μάσκα, γάντια και κουκούλα, υποστηρίζοντας ότι το έκανε για λόγους προστασίας και για να μην εμπλακεί σε αστυνομική έρευνα.
Κατά την περιγραφή του, όταν ο Κλάους άνοιξε την πόρτα, τον υποδέχτηκε με το συνθηματικό «έλα στον παππού». Ο 46χρονος ισχυρίστηκε ότι πήγε να του παραδώσει το όπλο, αλλά όταν ο 65χρονος επιχείρησε να τον αγκαλιάσει, εκείνος προσπάθησε να τον αποφύγει, με αποτέλεσμα ο Κλάους να χάσει την ισορροπία του, να πέσει πρώτα σε μια καρέκλα και ύστερα στο πάτωμα.
Αρχικά, ο θάνατος του 65χρονου αποδόθηκε σε παθολογικά αίτια και η ταφή του έγινε με συνοπτικές διαδικασίες, καθώς ήταν γνωστός ο αγώνας του με τον καρκίνο. Ωστόσο, φήμες στην τοπική κοινωνία προκάλεσαν επανεξέταση της υπόθεσης. Η ανάλυση του υλικού από κάμερα ασφαλείας γειτονικού διαμερίσματος έδωσε νέα στοιχεία και οδήγησε σε εισαγγελική εντολή για εκταφή της σορού.
Το ιατροδικαστικό πόρισμα ανέφερε ότι οι θλαστικές κακώσεις στην κεφαλή δεν ήταν θανατηφόρες, καθώς δεν υπήρχαν κατάγματα στο κρανίο ή κακώσεις στον εγκέφαλο. Ωστόσο, η σημαντική στεφανιαία νόσος και παλαιότερες ισχαιμικές βλάβες στο μυοκάρδιο θα μπορούσαν να έχουν επιβαρυνθεί από την ένταση του περιστατικού, οδηγώντας εμμέσως στον θάνατο. Η αιτία θανάτου αποδόθηκε σε καρδιαγγειακή ανεπάρκεια, ενώ αποκλείστηκε η άμεση σχέση του θανάτου με τον καρκίνο του πνεύμονα.
