Στη δίνη του κυκεώνα των Τεμπών η κυβέρνηση είναι εκείνη που με πράξεις, δηλώσεις, ενέργειες έχει προκαλέσει τη δυσπιστία της κοινωνίας. Το να κατηγορούν συνεχώς την αντιπολίτευση σημαίνει πως δεν έχουν κατανοήσει τι έχει συμβεί.
Απογοητευμένοι κι οργισμένοι εμφανίζονται οι κυβερνώντες από τα ερωτήματα που προκύπτουν σχετικά με τη διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών. Ο πρωθυπουργός μετά την κυριακάτικη συνέντευξη του όπου προειδοποιούσε πως «κάποιοι θέλουν να μας οδηγήσουν σε ζούγκλα», μιλώντας στο Thessaloniki Summit είδε «προσπάθεια αποσταθεροποίησης» από την αντιπολίτευση με στόχο την κυβέρνηση, την ώρα που η πρώτη αδυνατεί να σταθεροποιηθεί στο πολιτικό πεδίο.
Από την τοποθέτηση του πρωθυπουργού δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα περί «χυδαίας τοξικότητας» και «βούρκου». Μόνο που τη θέση του «σκιάχτρου», που στο παρελθόν καταλάμβανε στο κυβερνητικό αφήγημα ο Αλέξης Τσίπρας, τώρα καταλαμβάνει ο Νίκος Ανδρουλάκης ο οποίος «τόλμησε» να πει σε συνέντευξη του, ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη του στη Δικαιοσύνη.
Η κυβέρνηση και η γραμμή της
Για ακόμη μία φορά, όσοι και όσες διατυπώνουν ερωτήματα, είναι υποκινούμενοι, τοξικοί, λαϊκιστές, αντιπολιτευόμενοι, συνωμοσιολόγοι και ψεκασμένοι. Α, και «εμμονικά καχύποπτοι». Οι «δυναμικοί» και «φωνακλάδες» υπουργοί επέστρεψαν στα πάνελ μετά το «σιωπητήριο» που είχε επιβληθεί μετά τα μαζικότατα συλλαλητήρια της 26ης Ιανουαρίου και την στροφή 180 μοιρών που έκανε ο πρωθυπουργός στην συνέντευξη του τρεις μέρες αργότερα. Η γραμμή όμως άλλαξε ξανά μετά την δημοσιοποίηση των τριών βίντεο που δείχνουν την εμπορική αμαξοστοιχία και βρέθηκαν -ως εκ θαύματος- δύο χρόνια μετά, στον κάδο απορριμμάτων των υπολογιστών της εταιρείας Interstar Security (που έχει αναλάβει τη φύλαξη και βιντεοεπιτήρηση του σιδηροδρομικού δικτύου).
«Δεν υπάρχει άλλο θέμα που να αφορά την Ελλάδα;» διερωτήθηκε υπουργός, από βήματος Βουλής, την Τετάρτη, για να εκμανεί αργότερα σε πάνελ τηλεοπτικής εκπομπής και να φωνάξει «μας βγάλαν λαθρεμπόρους και δολοφόνους, δεν ντρέπονται!». Αυτό που δυσκολεύονται να κατανοήσουν οι θιγμένοι γαλάζιοι υπουργοί, είναι πως τα ερωτήματα τα οποία ενδεχομένως εργαλειοποιεί η αντιπολίτευση, δεν τα διατυπώνουν τα αντίπαλα κόμματα, αλλά η κοινωνία που βλέπει συγκάλυψη σε συντριπτικά ποσοστά στις έρευνες, και στο κάδρο βάζει όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και τη Δικαιοσύνη.
Τι δεν αντιλαμβάνονται
Αυτό που επίσης δυσκολεύονται να κατανοήσουν, είναι πως όσο κι αν ρίχνουν το φταίξιμο στην αντιπολίτευση, τον χορό της αμφισβήτησης των θεσμικών αντίβαρων, τον άνοιξαν πρώτοι εκείνοι είτε ως κυβέρνηση, είτε παλαιότερα ως αντιπολίτευση. Είτε επρόκειτο για την ευρωπαία εισαγγελέα που ασχολήθηκε με την υπόθεση του οικονομικού σκέλους της σύμβασης 717, είτε για τον Συνήγορο του Πολίτη και το πόρισμα του για το ναυάγιο της Πύλου, είτε για την ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) και το σκάνδαλο των υποκλοπών, η κυβέρνηση αντί να αφήνει τις ανεξάρτητες αρχές να κάνουν την δουλειά τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είτε εμποδίζει είτε σπιλώνει την αξιοπιστία των προσώπων που είναι στο τιμόνι τους.
Τέμπη, Πύλος, υποκλοπές
«Δεν έχει αρμοδιότητα η ευρωπαϊκή εισαγγελία (σ.σ. για τα Τέμπη). Η κυρία Κοβέσι να πάει να τα κάνει αυτά στην πατρίδα της την Ρουμανία, του Τσαουσέσκου. Στο δικό της μαγαζί, στον Τσαουσέσκου», φώναζε υπουργός στις αρχές της εβδομάδας σε εκπομπή. Αντίστοιχα, μετά το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη για το ναυάγιο της Πύλου που όχι μόνο «φωτογραφίζει» οχτώ ανωτέρους αξιωματικούς του Λιμενικού ως υπευθύνους για σοβαρές παραλείψεις, που χρήζουν ποινικής αξιολόγησης για το πολύνεκρο ναυάγιο, αλλά αφήνει και σαφείς αιχμές για την καταγγελλόμενη ρυμούλκηση του αλιευτικού Adriana από το σκάφος του Λιμενικού, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και όχι μόνο είδε πολιτικές σκοπιμότητες πίσω από το πόρισμα και στοχοποίηση των γυναικών και των ανδρών του Λιμενικού από την θεσμικά κατοχυρωμένη ανεξάρτητη αρχή.
Για την ΑΔΑΕ και τον επικεφαλής της, κ. Χρήστο Ράμμο που όταν θέλησε –ως όφειλε και δικαιούτο- να ενημερώσει την Βουλή αναφορικά με τους ελέγχους που είχε πραγματοποιήσει η Αρχή για τις υποκλοπές, δεν του επετράπη. Μάλιστα, ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας έλεγε πως «δεν υπάρχουν αυτόκλητοι καλεσμένοι. Η επιτροπή καλεί, δεν αυτοπροτάσσεται κάποιος. Δεν είναι παραξενιά ή πείσμα, υπάρχει θεσμική διαδικασία». Και τι δεν είπαν για έναν δικαστικό που ουδέποτε είχε συνδεθεί με κόμματα, τον βάφτισαν «κομματικό στέλεχος», «Κουμουνδούρου ολέ», «delivery boy» μέχρι και «πέμπτη φάλαγγα» του ΣΥΡΙΖΑ.
Το γεγονός πως για μεγάλη μερίδα κόσμου, είναι πιθανό ή διανοητό ο θάνατος του γιου της εισαγγελέα εφετών Λάρισας Σοφίας Αποστολάκη, να συνδέεται με κάποιο τρόπο με την τραγωδία των Τεμπών ή να εντάσσεται στο κάδρο της συγκάλυψης ή ακόμη ακόμη και να συνδέεται με δράσεις της κυβέρνησης, δεν είναι πρόβλημα της αντιπολίτευσης, είναι πρόβλημα της κυβέρνησης που έρχεται να θερίσει εκείνα που έσπειρε. Η ζημιά έχει ήδη γίνει, το ερώτημα είναι αν είναι αναστρέψιμη και πως.
