6 Μαρτίου:Παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού

Παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού

Παγκόσμια ημέρα κατά του «σχολικού εκφοβισμού» – «Γονείς δράστε άμεσα» – Ενημερώνει η Αστυνομία

Σήμερα, 6 Μαρτίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού (bullying).

Η βία στα σχολεία και ο ενδοσχολικός εκφοβισμός (school bullying) θεωρούνται πλέον κοινωνικό πρόβλημα και οι όροι αυτοί χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση, κατά την οποία ασκείται συστηματική, εσκεμμένη και επαναλαμβανόμενη βία, καθώς και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός του σχολείου.

Η ενδοσχολική βία, ξεκινά από πολλές και διάφορες αιτίες, εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους, σε ποικίλη ένταση, προκαλώντας έντονο άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, ανασφάλεια, φοβίες κ.α και τραυματίζει σοβαρά τη ψυχή του παιδιού.

Οι πιο συνηθισμένες εκδηλώσεις ενδοσχολικής βίας είναι:
• Χειρονομίες, σπρωξιές, ξυλοδαρμοί
• Φραστικές επιθέσεις, απειλές, προσβολές
• Εκβιασμοί, καταστροφή, κλοπές προσωπικών αντικειμένων
• Σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση
• Αποκλεισμός από παρέες, παιχνίδια, δραστηριότητες

Όταν ένα παιδί πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού, συχνά παρουσιάζει μεταξύ άλλων μειωμένη διάθεση ή άρνηση να πάει στο σχολείο, απροσδόκητη μαθησιακή πτώση που αποτυπώνεται με βαθμούς που πέφτουν, είναι κακόκεφο, στα διαλείμματα περνά το χρόνο του στην τάξη ή γύρω από τους εκπαιδευτικούς και τα γραφεία τους, αλλάζει τις διαδρομές από και προς το σχολείο, έχει ανεξήγητα σημάδια και μελανιές στο σώμα ή άλλες ενδείξεις επίθεσης ενώ αποφεύγει να εξηγήσει πώς συνέβησαν, παρουσιάζει ξαφνικές αλλαγές στη διάθεσή του, παραπονιέται για ψυχοσωματικά προβλήματα.

Όταν διαπιστωθεί ότι ένα παιδί έχει πέσει θύμα σχολικού εκβιασμού, θα πρέπει το γεγονός αυτό να αναφερθεί άμεσα στον αρμόδιο εκπαιδευτικό του σχολείου για να επιληφθεί της κατάστασης. Από πλευράς του, ο γονιός οφείλει να δώσει ιδιαίτερη σημασία στο θέμα και να μιλήσει στο παιδί του. Να το διαβεβαιώσει ότι δεν θα πάθει κακό εάν του πει τι συμβαίνει, εξηγώντας και ότι ως γονιός θα το προστατεύσει και να το παροτρύνει σε συζήτηση.

Στην αποτελεσματική όμως πρόληψη και αντιμετώπιση της εκδήλωσης βίας μεταξύ μαθητών, χρειάζεται να εμπλακούν όλοι οι αρμόδιοι φορείς και να σχεδιαστούν και υλοποιηθούν συγκεκριμένα προγράμματα που να αποσκοπούν στην εξάλειψή της.

Χρήσιμες συμβουλές προς τους γονείς
Όταν οι γονείς διαπιστώσουν ότι το παιδί τους έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού, πρέπει να δράσουν άμεσα και χωρίς χάσιμο χρόνου! Οφείλουν να δώσουν ιδιαίτερη σημασία στο θέμα και να μιλήσουν μαζί του. Να το διαβεβαιώσουν ότι δεν θα πάθει κακό εάν τους πει τι συμβαίνει, εξηγώντας του ότι ως γονιοί θα το προστατεύσουν.

Ακολούθως, παρατίθενται χρήσιμες συμβουλές ώστε να μπορέσετε να παρέμβετε βοηθητικά:

Ποτέ μην πείτε στο παιδί σας να αγνοήσει την εκφοβιστική συμπεριφορά, ούτε να του ρίξετε οποιανδήποτε ευθύνη. Αντιθέτως, ενθαρρύνετε το να μιλήσει και παροτρύνετε το σε συζήτηση.

Εξηγείστε του ότι ο εκφοβισμός είναι απαράδεκτη συμπεριφορά και ότι το ίδιο δεν φταίει σε κάτι, γι’ αυτό και πρέπει να μιλήσει σε εσάς.

Μην ενθαρρύνετε το παιδί σας να έλθει σε αντιπαράθεση με τον θύτη, ελέγξτε τα δικά σας συναισθήματα και χειριστείτε την κατάσταση διακριτικά.
Επικοινωνήστε ΑΜΕΣΑ με τον αρμόδιο εκπαιδευτικό του σχολείου και θέστε υπόψη του το περιστατικό για να επιληφθεί της κατάστασης.Συνεργαστείτε στενά με τον υπεύθυνο δάσκαλο/καθηγητή για επίλυση του προβλήματος.

Ενθαρρύνετε το παιδί σας να αναπτύξει εξωσχολικά ενδιαφέροντα που θα το βοηθήσουν να ενδυναμωθεί (ψυχικά) και να συναναστρέφεται με μαθητές που είναι πιο φιλικοί απέναντι του.
Συνεργαστείτε στενά με τον υπεύθυνο δάσκαλο/καθηγητή για επίλυση του προβλήματος.
Απευθυνθείτε σε ειδικούς.

Τι δεν είναι σχολικός εκφοβισμός:

Όταν τα εμπλεκόμενα μέρη είναι ίσης δύναμης και όχι άνισης, λόγω αριθμού, σωματικής διάπλασης, κοινωνικής θέσης, κουλτούρας, τότε πρόκειται για σύγκρουση, βίαιη ίσως, αλλά όχι εκφοβιστική συμπεριφορά.

Εκτός από την ισότητα στη δύναμη, παρατηρείται επίσης όμοια συναισθηματική αντίδραση, που σημαίνει ότι και οι δύο μαθητές είναι θυμωμένοι (μεσαία φωτογραφία) και όχι όπως στον εκφοβισμό όπου ο μαθητής – στόχος φοβάται και αδυνατεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Υπάρχει επίσης η περίπτωση του πειράγματος, όπου οι μαθητές κάνουν αστεία μεταξύ τους διασκεδάζοντας και οι δύο αληθινά.
Να θυμάστε ότι, η αποτελεσματική παρέμβαση και η πρόληψη αποτελούν σημαντικά στοιχεία αντιμετώπισης της εκδήλωσης βίας μεταξύ των μαθητών.https://csr.ert.gr/