Μαν. Μανουσογιάννης: Ανταποδοτικά τέλη- Ένα βαρελι δίχως πάτο
Μαν. Μανουσογιάννης: Ανταποδοτικά τέλη- Ένα βαρελι δίχως πάτο
Στην προχθεσινή συζήτηση των δημοτικών τελών φάνηκε καθαρά πως με το βλέμμα στις επόμενες δημοτικές εκλογές, οι παρατάξεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ανεξάρτητων, παραμερίζουν τις «χατζάρες» των, εντός και επι τα αυτά, καυγάδων τους και ρίχνουν τις γέφυρες και της τυπικής τους συναίνεσης. Η ίδια εισήγηση που πέρυσι έγινε αντικείμενο αντεγκλήσεων και διαφωνιών, η ίδια ακριβώς, φέτος έγινε το πεδίο της απόλυτης ταύτισής τους. Καμία έκπληξη.
Έτσι κι αλλιώς κι όταν τσακώνονται το κάνουν για τα δευτερεύοντα αφού στην ουσία συμφωνούν.
Οι μεγάλες αλήθειες, οι αιτίες, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της καταλήστευσης του λαού και του περιβάλλοντος, η διατύπωση άλλης στρατηγικής ήταν πάντα η «ενοχλητική αποκλειστικότητα» της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ. Αυτό έγινε και προχθές.
ΒΑΡΕΛΙ ΔΙΧΩΣ ΠΑΤΟ.
Οι αυξήσεις φωτιά στο απελευθερωμένο ρεύμα, η επιβολή του άθλιου τέλους ταφής, η πανάκριβη λειτουργία της υπο κατασκευή ΜΕΑ (Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων), το δάνειο και η εργολαβία εκσυγχρονισμού του ηλεκτροφωτισμού, δίπλα στις παλιές ορθάνοιχτες τρύπες του συστήματος, προμηνύουν νέα εκτίναξη στο κόστος καθαριότητας, διαχείρισης των απορριμμάτων και ηλεκτροφωτισμού. Κινδυνεύει να προσεγγίσει τα 10 εκ. από 5,5 εκατ πριν λίγα χρόνια.
Μαζί με τους φόρους ανακύκλωσης που πληρώνουμε στην τιμή των αγαθών και τις άφθονες κρατικές ενισχύσεις είναι η προίκα στα μυθικά κέρδη του «πράσινου» new deal. Θεαματικά κέρδη για να επενδυθούν λιμνάζοντα κεφάλαια, να καταστραφούν ελεγχόμενα ήδη επενδυμένα. Να λειτουργήσουν ως ατμομηχανή που θα σύρει την ξεχαρβαλωμένη πιά άμαξα του σάπιου καπιταλισμού, που παραπαίει από κρίση σε κρίση. Στο σκοπό αυτό θυσιάζονται εργαζόμενοι, λαός, περιβάλλον.
● Η διαλογή των απορριμμάτων στην πηγή αν και φτηνή για το λαό, φιλική στο περιβάλλον, δεν έχει θεαματικά κέρδη και απαξιώνεται. Προκρίνονται οι πανάκριβες και στην κατασκευή και στην λειτουργία (ΜΕΑ). Γίνονται με δημόσιους πόρους που χαρίζονται στους ιδιώτες μέσα σκληρούς ανταγωνισμούς και προκλητικές διαπλοκές. Στην ΜΕΑ Αμαρίου του ΕΣΔΑΚ, στην επιτροπή σύνταξης του διαγωνισμού αποκαλύφτηκε υπάλληλος διαγωνιζόμενου αναδόχου!!! Μετά το σκάνδαλο αποσύρθηκε. Τα τεχνικά όμως δελτία έμειναν και το φιλέτο πήγε στο αφεντικό του φυσικά. Γι’ αυτήν την ΜΕΑ πληρώνουμε 500 χιλ χώρια τα 35 εκατ του ΠΕΠ. Η αύξηση του κόστους λειτουργίας θα αγγίξει το 300%.
● Μεγάλες ποσότητες ανακυκλώσιμων υλικών, αφού πληρώνουμε ένα σκασμό λεφτά για την διαλογή τους, οδηγούνται ξανά στην ταφή αφού το κέρδος επαναχρησιμοποίησης από τους ιδιώτες είναι μικρότερο από την κατανάλωση νέων πρώτων υλών.
● Στον σχεδιασμένο τραγέλαφο έρχεται η «λύση» της καρκινογόνου καύσης που με βάση τους ευρωενωσιακούς σχεδιασμούς προώθησε ο ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει η ΝΔ. Με το νέο ΕΣΔΑ μέχρι το 2030, 3,7 δις ευρώ θα στήσουν ένα ακόμη φαγοπότι νέων ΜΕΑ και εργοστασίων καύσης που θα παραχωρηθούν σε ιδιώτες με σκοπό το 32,3% των απορριμμάτων να πηγαίνουν στην εγκληματική αλλά κερδοφόρα πυρά. Η παραγωγή τεράστιων αερίων θερμοκηπίου, που κατά τα άλλα αναθεματίζουν, ούτε που τους απασχολεί.
ΚΟΥΡΕΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
●Στον σιδερένιο κανόνα του «νυν υπερ πάντων κερδών» κάθε παράγραφος και αυτής ακόμη της νομοθεσίας που υποτίθεται βάζει τους κανόνες κλπ κουρελοποιείται για χάρη της «ευελιξίας», της «πάταξης της γραφειοκρατίας». Όχι αυτής που ταλαιπωρεί το λαό αλλά εμποδίζει την ασυδοσία των συμφερόντων.
Στο Ρέθυμνο εδώ και 10 χρόνια με ευθύνη κυβέρνησης, αποκεντρωμένης, Περιφέρειας, ΕΣΔΑΚ και των δήμων φυσικά, παραβιάζεται από την κορυφή ως τα νύχια ακόμη και αυτό το αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο των ΦΟΔΣΑ (Κλεισθένης αρ 225-247). Στην πραγματικότητα δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Εταιρεία που δεν έχει καμία από τις ουσιαστικές και τυπικές προϋποθέσεις (υπάρχει και γνωμοδότηση του ΥΠΕΣ) χρίζεται «φορέας διαχείρισης του ΧΥΤΑ Αμαρίου», «ντε φάκτο ΦΟΔΣΑ» και άλλες φαιδρότητες, που πρακτικά σηματοδοτούν το «ότι θέλουμε κάνουμε».
Γιατί γίνονται όλ’ αυτά; Μα για να παρακάμπτονται οι «δικλείδες» που απαγορεύουν ρητά να μεταφέρονται πόροι από τα ανταποδοτικά των δημοτών σε άλλους άσχετους με την διαχείριση των απορριμμάτων σκοπούς. Στο νομό Ρεθύμνης 10 και πλέον χρόνια επικρατεί αυτό το καθεστώς. Αποκορύφωμα το γνωστό «Πάνακρον» που αφού εξυπηρέτησε την ματαιοδοξία και την εκλογική πελατεία ορισμένων, σήμερα βγάζει αράχνες και απαξιώνεται, έχοντας όμως καταβροχθίσει πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και κατά την κατασκευή και κατά την διάρκεια της ζημιογόνας λειτουργίας του. Το ίδιο καθεστώς συνεχίζει ακόμη και με εξαίρεση την ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, υπάρχει πλήρης σιγή.
(Η συνέχεια αύριο).
Τα σχόλια είναι κλειστά.